Narodowy Zabytek Kultury Klasztoru Kartuzów w miejscowości Czerwony Klasztor (Červený Kláštor) jest jednym z najważniejszych zabytków tego typu na Słowacji oraz największym zabytkiem w administracji Urzędu ds. Zabytków Republiki Słowackiej. Historia klasztoru sięga 1320 roku, kiedy to został założony przez mnichów kartuzów jako filialny klasztor na Skale Schronienia na Spiszu. W XVIII wieku przeszedł częściową przebudowę, która zdecydowała o jego obecnym wyglądzie. Głównymi zachowanymi budynkami tego terenu są gotycki kościół jednonawowy, średniowieczny budynek klasztorny z refektarzem i krużgankiem, wieża zegarowa, oficyny i duża klauzura z częściowo zachowanymi domami dla mnichów. Najbardziej cenną artystycznie i historycznie dekorację w formie malowideł ściennych ma zachowany kościół i średniowieczny refektarz.
Klasztor reprezentuje na Słowacji jeden z nielicznych zachowanych przykładów architektury klasztornej zakonu kartuzów i kamedułów. Jest też ważny w kontekście europejskiego dziedzictwa kulturowego, ponieważ należy do jednej z najbardziej wysuniętych na wschód miejscowości tych wspólnot religijnych. W ciągu ostatnich 15 lat Czerwony Klasztor przeszedł znaczącą odnowę materialną i rewitalizacyjną. W ramach tych działań powstała ekspozycja muzealna, rozbudowano i unowocześniono bazę noclegową oraz przywrócono działalność pierwotnej karczmy na dziedzińcu. Oprócz realizacji prac restauratorskich i konserwatorskich znaczna część działań jest obecnie poświęcona realizacji dwóch projektów (jeden finansowany z Funduszy EEA Grants, a drugi z INTERREG Polska-Słowacja) w celu przywrócenia niektórych pierwotnych funkcji klasztoru, a także jego pierwotnego piękna.